- Fonte: LNE / V. Alonso
- llondra (Lutra lutra): wiki/
Ye una especie de mamíferu carnívoru de la familia Mustelidae, una de los dos pertenecientes al xéneru Lutra. Ye nativu del norte d’Eurasia y África. Distribuyise nel sur d’Europa nos ríos, mariñes, y banzaos. Ye xuna especie protexida ya incluyida nel Catálogu Rexonal d’Especies Amenaciaes de la Fauna Vertebrada del Principáu d’Asturies. Tamién figura clasificada como especie “d’interés especial”. Ver especies protexíes.
La llondra remanez na ría de Villaviciosa: columbráu un exemplar na zona del Riañu. La ría de Villaviciosa celebra un acontecimientu significativu col avistamientu d’una nueva llondra (Lutra lutra), nel so ecosistema. Dempués de nun vese exemplares nos últimos años, agora remanez de nuevu para prestosa sorpresa de vecinos y amigos de la especie, que siempres tuvo presente nel estuariu de la ría, y nel ríu Llinares y Sebrayu.
Ye al empiezu del estuariu na zona del Riañu, onde nes últimes selmanes dellos usuarios de la ruta del paséu fluvial siéntense sosprendíos pola apaición d’esti mustélidu en Villaviciosa, que nun se dexaba ver nos últimos años. Esto representa non solo un ésitu nel caltenimientu de la biodiversidá local, sinón tamién un indicador importante de la salú d’esta zona de la ría axacente al cascu urbanu.
Antonio Llosa, habitual de les rutes de paséu de la redolada del estuariu, y del río Llinares n’Amandi asegura ver en delles causes llondres nestes zones. “Va dos años yá se vía xuna pareya so unu de les pontes d’Amandi. Tamién vi rastros y buelgues nos marxes del ríu que bordia’l parque de la Barquerina. Estes son zones onde les agües tán llimpies y los ecosistemes sanos. Tuvi la suerte de ver una y la so observación nun ye fácil, yá que se trata d’un animal de vezos de madrugada o agora na seronda casi al anochecer”, esplica esti vecín maraviáu pol avistamientu.
Según esplica’l biólogu local Gonzalo Gil, “la llondra ye un bioindicador de la calidá de los ecosistemes. Pol so papel de superpredador nel ríu, considérase que la so presencia indica agües llimpies, bona cobertoria vexetal y abondoses preses. La Llondra aliméntase d’un gran espectru de preses, siempres d’orixe animal. Non solu pexes, sinón tamién crustáceos como’l cámbaru de mar y el de ríu, anfibios, mamíferos pequenos y dalguna ave.
Sicasí cuidao que el númberu de llondres ye bastante amenorgáu, nun constitúin nengún problema para les poblaciones d’animales de los que s’alimenten, una y bones el territoriu d’una llondra ye de dellos kilómetros de ríu, siendo amás un mamíferu territorial y de vezos solitarios, salvu en dómina de celu o les femes que tienen críes”, asegura Gil. “Cuidao que el númberu de llondres ye bastante amenorgáu, nun constitúin nengún problema pa les poblaciones d’animales de los que s’alimenten, una y bones el territoriu d’una llondra ye de dellos kilómetros de ríu, siendo amás un mamíferu territorial y de vezos solitarios, salvu en dómina de celu o les femes que tienen críes”, indica Gil
- Como tolos mustélidos, tien el cuerpu allargáu, pates curties, focico chatu y craniu allargáu.
- Caracterizase pol so gran tamañu (el cuerpu mide ente 62 y 69 cm y la cola de 37 a 42 cm, y pesa unos 11 kg).
- Tien la pelame pardo y curtio, con un característicu llurdiu blancu nel gargüelu y membranes ente los deos de les estremidaes anterior y posterior.
- Estremase d’otros mustélidos acuáticos como’l visón pol so corpulencia, pelame más clara, y por nadar col cuerpu somorguiáu y la cabeza fuera, ente que’l visón fai remanecer mediu cuerpu al vadear.
- Somorguiase con movimientos rápidos y bucia mientres de 10 a 40 s.
- Come crustáceos, peces, xaronques, etc., y de cutiu xuega coles sos preses mientres un ratu, cosa que-y hai válidu’l nome de gatu d’agua en dellos sitios.
- Al andar, como’l restu de los sos parientes, da saltos arquiando tol cuerpu pa compensar l’efectu de les sos curties pates.
- Abelúgase en cueves ente les roques, ente raigaños o inclusive en bardiales. En dellos sitios fai toboganes trazaos na folla o la nieve pa llegar rápido a l’agua.
