Otra de les tradiciones autóctones d’Asturies ye’l Ramu de nadal, l’árbol típicu de navidá asturianu qu’esa compuestu de madera de texu, abetu o carrasco y del que se colgar rosquíes, futas… por que el Anguleru coxa fuerces la nueche de navidá.


Ramu Nadal (Wikipedia)
¿Sabíes qué…? Otra tradición asturiana que se ta recuperando pa estes feches ye’l ramu de nadal, una cadarma de madera de forma triangular con 12 veles, una per cada mes del añu, de la que se cuelguen ufriendes.

Los restos recoyíense y guardábense hasta l’añu siguiente, cola intención de qu’esti ritual traxera fertilidá a la casa y al ganáu, y que defendiera a los sos habitantes del mal. Yera, poro, ún de los munchos rituales de Nuechebona, onde la familia se xunta pa cenar, sobre manera carne de gochu na tradición xunto con postres típicos d’estes feches como casadielles o bollines, feches con nuez picao y masa dulce de fariña de trigu, boroña, escanda, compota mazana, el quesu d’almendra, el lleche cuayao o les castañes amagostaes, ente otros.

El ramu Nadal (o ramu de Navidá) ye un ornamentu d’orixe paganu recuperáu nos caberos años pel Nadal. N’Asturies, les presencies constataes más antigües tán en Cuñaba, Peñamellera baxa, Cangas del Narcea, ya Ibias.[1]

El ramu Nadal, tamién ta documentáu nes provincies d’Ávila, Cantabria, Lleón (onde recibe’l nome de Ramu Lleonés), Palencia, Zamora y Salamanca. La llocalidá abulense de Serranillos, al sur d’Ávila, aínda caltién viva la tradición del «ramo de navidad».[2]

El solsticiu d’iviernu yera celebráu poles cultures celta y romana como’l trunfu del sol sobro la escuridá, que nel hemisferiu norte tien llugar ente’l 20 y el 23 d’avientu, onde la nueche ye la más llarga del añu y, a partir de la cual los díes empiecen a allargar.


Esta fiesta foi asimilada pola ilesia católica, afitando nesi día la nacencia de Cristu que, según del calendariu xulianu (añu 46 a.C.) corresponder col 25 d’avientu; sicasí, el calendariu gregorianu (añu 1582) asitiar nel 21 d’avientu, magar a efectos prácticos caltúvose’l día 25 como’l de la Natividá.

El ramu de navidá enllazada’l cultu paganu a los árboles y la naturaleza, la fertilidá y los espíritos protectores cola celebración del solsticiu d’iviernu nuna sociedá rural precristiana marcada por un calendariu venceyáu a los ciclos de la naturaleza. Lo que nun principiu foi un ramu de fueya perenne del que colgaben les ufriendes, foi evolucionando col tiempu a un armazón de madera con idéntica finalidá. La diversidá de los ramos creó variantes típiques de cada zona o rexón.

N’Asturies tán documentados en Cuñaba, Peñamellera Baxa, Cangas y Ibias; pero tamién en Cantabria, Llión, Palencia, Zamora y Salamanca.

“Fai un ramín, güelín, / failu con seis llacinos, / pa güelina y pa ti / y pa tolos neñinos”.

Asina entama ‘El ramín de Nadal’, villancicu nuevu al rodiu d’esta tradición asturiana de Navidá compuestu por Noelia Suárez Veira y Víctor Raúl Pintado ‘Vitu’, estrenáu a la guitarra pola maestra frente a L’Anguleru y Lolina la Rulera nel llar del pescador.

Foron precisamente estos dos personaxes navidiegos los qu’encargaron esti villancicu a los profesores del CP Marcelo Gago, d’Avilés.

L’Anguleru yá ye bien conocíu por toles neñes y neños d’Asturies, qu’esperen la so llegada en Nuechebona: trátase d’un pescador que viaxa dende’l mar de los Sargazos toles Navidaes pa entrar per L’Arena y pescar angula, que vende pa mercar regalos que reparte peles cases esa mesma madrugada.

‘El ramín de Nadal’ ye un villancicu perguapu que fala d’esta tradición asturiana que ta volviendo poco a poco a les cases. Tamién son munchos los colexos que fixeron y engalanaron en clase ramos de nadal, una cadarma de madera de forma triangular con 12 veles, una per cada mes del añu, de la que se cuelguen ufriendes.

Cargando: 3%

0:00 / 2:58