El Nataliegu ye un tueru que se quemar na nueche de Nuechebona sobro los restos de la foguera del añu anterior (onde se quemar tamién el nataliegu) y déxase amburar mientres tola nueche. A otru día, col fueu yá apagáu, recuéyense parte de les sos cenices y guárdase pal añu siguiente, onde se va volver a faer el mesmu ritual.
La tradición cunta que’l fueu del Nataliegu protexe de los rayos a la casa y del mal a los sos habitantes. Amás, d’esti ritu del fueu y nataliegu dicíase qu’apurría fertilidá al ganáu, les tierres y los habitantes de la vivienda.
- Fonte: Cróniques d’Asturies /
Crónicas d’Asturies
- Fonte: blogue L’Anguleru /
RAMU NADAL UN ÁRBOL DE NAVIDÁ ASTURIANU
N’antigüedá l’árbol de Navidá yera un abetu. En Suecia, Dinamarca, Alemaña, Inglaterra, Francia o Rusia plantábase na viespora Nadal y adornábase con flores, cintes y llazos, poníense veles y cargábase de frutes y llambionaes. N’otros sitios, l’árbol ye un pinu, un escabrón o un carrascu (tamién nomáu acebu o xardón -Illex aquifolium). La razón ye que son árboles perennes y vienen a simbolizar la perpetuidá de la vida y la fecundidá. Pa Angelo de Gubernatis (1840-1913) representa al «árbol solar», que renaz cada añu col solsticiu ivernal.
- Fonte: blogue L’Anguleru /
Homólogu al Árbol de Navidá ye’l Ramu de Nadal que güei ta recuperándose n’abondos llugares de Lleón y que tamién se conoció en dellos conceyos asturianos. Pasó a ser de la rama d’un árbol a un sofitu de madera onde se colocaben xamasques, cintes de colores, flores, veles, rosquilles, frutes, etc. Al pie poníense cestos con viandes, embutíos, castañes: yera’l símbolu de la bayura y la fecundidá pola que naguaben pal añu entrante en saliendo de la escuridá del iviernu.
l Ramu Nadal ye ún de los adornos navidiegos asturianos más antiguos, con un orixe bien llonxanu, datáu dende enantes de la llegada del cristianismu, y equivalente al árbol de Nadal que se suel poner nes cases nos meses d’avientu y xineru. Esti oxetu ta formáu por una cadarma de madera triangular na que s’alluguen 12 veles (simbolizando los meses del añu) Amás, d’esta cadarma tamién se cuelguen ofrendes, como rosquielles o frutes, y dellos elementos ornamentales, como bordaos o filos de llana, ente otros.
Esta tradición, antaño bien estendida per Asturies y Llión principalmente, foi perdiendo puxu col pasu del tiempu por ser un elementu paganu, anque fuere asimilao pola Ilesia dempués de ver que nun yeren quien a prohibilo. Sicasí, anguaño l’usu d’esti adornu nes feches navidiegues va garrando mayor presencia, polo que podemos ver como esta tradición, cuasi desaniciada, ta recuperándose y estendiéndose a zones onde nun yera mui común atopar esti tipu de xeres.
