“Lo primeru que puede faer un maestru
que quier “enseñar a lleer”
ye crear la ocasión, un tiempu
y un espaciu aparentes,
un estáu d’ánimu y tamién
una especie de comunión de llectura.

Los llectores nun s’atopen colos testos
nel vacíu, sinón –siempres–
en situaciones históriques concretes,
en determináu llugar y
determinada hora del día,
en determináu momentu
de la so hestoria personal,
en ciertes circunstancies,
mediando ciertos venceyos…
La escuela, si ta dispuesta a asumise
como la gran ocasión
y realmente “enseñar a lleer”,
nun puede esbardiar esa escena.»

Graciela Montes