El 27 de febreru celebramos el Día del Osu Polar, una xornada para dar a conocer la fraxilidá pola que pasa esta poderosa especie debíu al cambéu climáticu y a la caza illegal. L’osu polar, emblema del Árticu, ye clave para l’equilibriu del so ecosistema. Col retrocesu del xelu, el so futuru ye inciertu.
P’anguaño, la campaña céntrase en protexer a les madres y a los cachorros, dándo-yos la mayor oportunidá de supervivencia, una y bones la dómina de xoril ye’l momentu más vulnerable na vida d’un osu polar. Menos de la metá de tolos cachorros consiguen llegar a la edá adulta.
Una fecha importante para concenciar sobro los desafíos qu’enfrenta esta especie tan poderosa y fráxil al empar, yá que s’enfrenta a peligros como la perda del hábitat y la caza illegal. L’osu polar foi la primer especie animal en tar en peligru d’estinción.
El Día Internacional del Osu Polar foi proclamáu pola organización conservacionista Polar Bears International (PBI) nel añu 2006. PBI ye una organización ensin fines d’arriquecimientu que se dedica a la protección de los osos polares y el so hábitat natural. Esti ye’l día nel que los osos polares tán nel so máximu tao d’ayunu nel Árticu, primero qu’empiece la temporada de caza de foques.
La idea detrás de la elección d’esta fecha ye llamar l’atención sobro los desafíos qu’enfrenten los osos polares na so llucha por sobrevivir nun mundu cambiante y faer una llamada a l’acción pa protexer a esta especie.
L’osu polar, tamién conocíu como’l rei del Árticu, ye un depredador qu’habita nes rexones más fríes del planeta. La so pelame blanca y gruesu ayúdalu a caltener el calor nel fríu estremo, ente que les sos pates anches y fuertes déxen-y caminar sobro la nieve y el xelu con facilidá, amás de tar llixeramente palmotiaes pa remar mientres naden.
A pesar de ser xuna de les criatures más poderoses del planeta, l’osu polar atópase nuna situación precaria por cuenta de la perda del so hábitat natural y a la caza escesiva.
