Testu de Rabindranath Tagore / imaxe
¡Ah, si yo pudiera entrar hasta’l mesmu centru del mundu del mio neñu pa escoyer ellí un placentero abelugo! Sé qu’esi mundu tien estrelles que-y falen, y un cielu que baxa hasta la so cara y prestase colos sos arcoiris y les sos fantástiques nubes.
Esos que paecen ser mudos ya incapaces d’un solu movimientu, esmúcense de callao a la so ventana y cúnten-y historietes y ufiérten-y montones de xuguetes de brillosos colores.
¡Ah, si yo pudiera caminar pel senderu que crucia l’espíritu del mio neñu y siguilo entá más allá, más allá, fora de toos les llendes! Hasta onde mensaxeros ensin mensaxe van y vienen ente Estaos de reis ensin hestoria, onde la razón fai barriletes de les sos lleis y les llanza al aire; onde la verdá llibera a les acciones de les sos grilletes.
