Semeya y testu: Iñaki Sánchez Santianes
Esti sábadu 10 d’agostu celebróse nel Festival Intercélticu de Lorient (Bretaña) la 37 edición del troféu MacCrimmon de gaita, consideráu como’l más prestixosu del mundu celta y nel que compiten gaiteros d’Asturies y Galicia. El gaiteru d’Ayer Diego Lobo Tuñón -de 29 años y director de les bandes de gaites El Gumial (Ayer), Saxum (Xixón) y Garulla (Xixón)-, foi’l ganador del troféu nesti 2024, algamando un premiu pol que yá compitiera otres cuatro vegaes, «un suañu que tenía dende qu’entamé a tocar», en pallabres d’él. D’esta manera, l’ayerán añade esti troféu al Memorial “Remis Ovalle” d’Uviéu, premiu col qu’accedió al MacCrimmon.
Lobo lleva tola vida tocando la gaita y anguaño gánase la vida como director de bandes de gaites: «Llevo 18 años tocando la gaita, dende los 11 años. Agora dedícome a dirixir bandes de gaites, en concretu, la banda ‘El Gumial’ d’Ayer, ‘Saxún’ de Xixón y la banda de gaites ‘Garulla’, tamién de Xixón».
Nun ye la primer vegada que se presentó al MacCrimon; yá tien un llargu palmarés nesti y otros concursos: «Ésta ye la cuarta vegada que me presento. Quedé dos años cuartu, otru terceru, y por fin llegó’l premiu esti añu. N’Asturies ganelo tou y tamién fui primeru un añu nel Memorial Rogelio Fernández de Madrid».
El ganador del troféu MacCrimon d’esti añu confiesa que creía que yá nun diba ser quien a consiguir la victoria en Lorient: «Tengo una ilusión pergrande. Yo con 29 años yá voi de retirada, y ésta yera la última bala. Yá tengo alumnos míos que se presenten y nun me presta competir con ellos. Esti añu nun daba un duru por ganar, porque foi un añu mui complicáu, tuvi mancáu y tuvi que facer muncha rehabilitación pa poder tar. Al añu d’empezar cola gaita yá me presenté al primer concursu. Yo creo que presentase a concursos ye la única manera d’obligase a ensayar tolos díes, y animo a la xente qu’empieza tocar la gaita a que lo faiga».
El delegáu asturianu nel Festival Intercélticu de Lorient, Iñaki Sánchez Santianes de Molenes, que tamién ye xuráu del troféu MacCrimmon, remarcó la competitividá y el bon nivel del certame: «El primer premiu foi exaequo, Diego empató con Enrique Sánchez, y llevó’l premiu porque la normativa de Lorient diz qu’en casu d’empate gana’l participante más mozu. Esti añu hubo un nivel mui altu. La xente mozo que se presentó per primer vegada dio la talla, y los veteranos, que yá sabíen a lo que veníen, nun defraudaron».
