De raigaños gallegos, el llacón ye de gran importancia na gastronomía asturiana. El so orixe remóntase a les práctiques de caltenimientu d’alimentos, onde la salazón y curáu del gochu yeren fundamentales para caltener les provisiones mientres los meses más fríos. Fonte entrada.
- Caracterizase por tener una carne xugoso anque tamién ye bien grasa y pollo suel cocinar de manera lenta y cuidadosa, para consiguir que la carne quede tienra y xugosa, y que la grasa se derrita y apurra sabor.
- Ye una pieza bien versátil na cocina, yá que puede cocinase de distintes formes, dende asáu o cocíu, hasta guisáu o inclusive en preparaciones más sofisticaes.
- Na gastronomía española, el llacón ye un ingrediente fundamental en platos como’l cocíu gallegu, la fabada asturiana o’l llacón con grelos, una receta típica de la cocina gallega. Tamién s’utiliza n’otros países, como Portugal, onde se prepara el llacón con arroz o en salpicón, o en México, onde s’utiliza na preparación de los famosos tacos de carnitas.
- Tamién ye una pieza bien nutritiva. Ye ricu en proteínes d’alta calidá, vitamines del grupu B y minerales como’l fierro y el cinc.
- Sicasí, por cuenta del so altu conteníu en grasa, ye recomendable consumilo con moderación y nel marcu d’una alimentación equilibrao.
- El llacón ye una pieza bien apreciada na gastronomía y una escelente opción p’aquellos que busquen esquizar nuevos sabores y testures na cocina.
